Chińska Kraina Czarów

Pierwsze chińskie wydanie "Alicji w Krainie Czarów"  (choć tak naprawdę obu części powieści, co nie jest zaznaczone w tytule) w moich zbiorach. Czy pełnotekstowe - nie wiem i raczej się tego nie dowiem.

Za to zachwycające! Tekst poprzedzielany jest rytmicznie pełnostronicowymi, barwnymi ilustracjami, na których Kraina Czarów, pełna szczegółów i tonąca w najoryginalniejszych kwiatach, nie jest podobna do żadnej dotychczasowej Krainy Czarów w moich zbiorach. Właśnie wszechobecny (poza salą sądową) motyw kwiatów, tak pięknie zaakcentowany już na okładce w oryginalnym wianku Alicji, organizuje ten świat.

Można te ilustracje oglądać i oglądać, zachwycając się linią, barwą i... urodą Szalonego Kapelusznika! Choć podoba mi się też nie na żarty monumentalne, ogniste przedstawienie gryfa. To z pewnością jedno z piękniejszych wydań, jakie posiadam. Tylko ten ogon myszy jakiś taki skromny. I ciągnie się przez dwie strony. No i niby żółw - przedziwna hybryda niewiadomoczego w skorupie. Ale i w nim jest jakiś niezaprzeczalny styl i piękno.

Lubelska Kraina Czarów

Byłam! Byłam w tej cudownej lubelskiej Krainie Czarów! 

Festiwalowi Literatury i Rozwoju Dzieci w Lublinie, organizowanemu przez Ośrodek Brama Grodzka Teatr NN, patronowała w tym roku litera C - a jak C, to wiadomo... Carroll (i Collodi do pary). I jeszcze Ciekawość - drugie imię książkowej Alicji. Toteż przestrzeń Ogrodu Saskiego przeistoczyła się w Krainę Czarów (i zabawek); przestrzeń kreatywną, pełną energii, niespodzianek, wydarzeń, instalacji i Alicjowych tropów.

Festiwal rozpoczęła debata "Twarze Alicji", w której wzięli udział: Przemysław Płoszczak - znawca, entuzjasta i popularyzator twórczości translatorskiej Antoniego Marianowicza, Maciej Madler - prezes Fundacji Olgi Siemaszkowej, połączony więzami rodzinnymi z mistrzynią polskiej ilustracji oraz pisząca te słowa. Debata połączona była z miniekspozycją prezentującą nie tylko ilustracje Olgi Siemaszko do tłumaczenia Marianowicza, ale także rękopisy tłumacza i kilka wydań baśni Carrolla z kolekcji autorki niniejszego bloga.

Nie był to jednak jedyny "Alicjowy" akcent - program festiwalu wypełniły tematyczne warsztaty (m.in. Kapelusze Kapelusznika, Podróże z Alicją), a także gra terenowa Śladami Alicji.  Atrakcje rodem z Krainy Czarów czekały także w przestrzeni ogrodu. Tylko popatrzcie, co wyczarowali fantastyczni organizatorzy festiwalu.

Na pergoli zainstalowane zostały wielkoformatowe karty z labiryntowej książki "Alice in Wonderland. A puzzle aventure" autorstwa polskiej graficzki Aleksandry Artymowskiej. Muszę przyznać, że nie wszystkie zagadki były łatwe do rozwiązania:

 

Dwie plansze zostały także z skomponowane z krzakiem róż. Jak w prawdziwej Krainie Czarów (jak ja kocham takie korespondencje światów!).

Pracami Aleksandry Artymowskiej inspirowane były także zachwycające instalacje. Trudne do sfotografowania, więc trzeba nieco uruchomić wyobraźnię, patrząc na ich fragmenty:

 

Była też koto-szafa z Krainy Czarów:

Najmłodsi mogli ożywić Krainę Czarów za pomocą magnesów:

Mogli także ułożyć megapuzzle:

Pomalować Ogród Wyobraźni:

I schować się w Króliczej Norze. A to akurat było najbardziej magiczne miejsce, w którym i ja spędziłam trochę czasu:

Równie zachwycająca okazała się Herbaciarnia u Kapelusznika, pełna ciekawych przedmiotów związanych z Krainą Czarów:

A oto inne elementy scenografii:

A na koniec fotoreportażu crème de la crème tej szalonej Alicjowej uczty. KOROWÓD CZARÓW, który zaludniły także postaci z wiadomej nam krainy:

 

To były fantastyczne dwa dni w prawdziwej Krainie Czarów. I festiwal, który udowodnił, że baśń Carrolla to źródło niekończącej się inspiracji. Trzeba tylko odważnie z niego zaczerpnąć.